اسکات (Squat) را می‌توان پایه تمامی تمرینات عضلات پائین تنه نامید، چرا که در اجرای اسکات تمامی عضلات این بخش تحت فشار قرار می‌گیرند. عضلات چهارسر ران، سرینی (باسن)، همسترینگ و ساق پا (دوقلو و نعلی) از برجسته‌ترین عضلات قابل اشاره در این‌باره هستند. اما مانند سایر حرکات ورزشی (شنا، لانگز و برپی) در اجرای اسکات نیز توجه به برخی نکات ساده اما برجسته، می‌تواند ما را از بروز آسیب‌ها دور نگاه دارد.
نکات اجرای اسکات (Squat)
فرم صحیح
همانطور که در ویدئو به آن اشاره شد (پیشنهاد می‌کنیم که حداقل یک‌بار این ویدئو را با دقت مشاهده کنید)، در زمان پایین رفتن تمامی سطح کف پا باید با زمین اتصال داشته باشد. در این صورت می‌توان گفت که ریسک بروز آسیب در مفصل زانو نزدیک به صفر خواهد بود. منظور از تمامی سطح کف پا، از انگشتان تا پاشنه است.
همچنین، در اجرای اسکات، باید زانوها را کمی به سمت خارج بدن متمایل کنیم. با این کار هم فشار بیشتری بر عضلات پائین تنه وارد می‌سازیم و هم موجب کاهش تنش در مفصل زانو می‌شویم.
فرم غلط
در اجرای اسکات (Squat)، پاشنه‌ها نباید از سطح زمین جدا شوند. این اتفاق موجب ایجاد انحنا در ستون مهره‌ها، قرارگیری مفصل زانو در ضعیف‌ترین حالت و کاهش فشار بر عضلات چهارسر ران و سرینی می‌شود. همچنین، در زمان بالا و پائین رفتن زانوها نباید به یکدیگر نزدیک شوند، چرا که پس از مدتی می‌تواند موجب بروز آسیب در مینیسک خارج زانو شود.
البته نباید این نکته را فراموش کرد که شاید اجرای غلط اسکات (Squat) منجر به آسیب نشود، اما درگیری عضلات هدف نیز در اجرای اشتباه آن به طور محسوسی کاهش پیدا می کند که این موجب هدر رفت انرژی و زمان ورزشکار خواهد شد.
